3 maal 7 !

Lang zal ze leven
Lang zal ze leven
Lang zal ze leven

In de gloria
In de gloria
In de gloria !



... Alleen jammer dat er morgen een examen gepland is...

Ten things I hate about you!

I hate the way you talk to me, and the way you cut your hair.
I hate the way you drive my car.
I hate it when you stare.
I hate your big dumb combat boots, and the way you read my mind.
I hate you so much it makes me sick; it even makes me rhyme.
I hate the way you're always right.
I hate it when you lie.
I hate it when you make me laugh, even worse when you make me cry.
I hate it when you're not around, and the fact that you didn't call.

But mostly...

I hate the way I don't hate you. Not even close, not even a little bit, not even at all.

21 augustus 2008... "Mijn perlefientje"

Mijn liefste,

Als klein miesje hoorde ik je zo dikwijls vertellen over jouw "perlefientje"... Het ringetje dat je voor je 21ste verjaardag had gekregen van je ouders, waar je al regelmatig eens het pareltje van was verloren, maar dat je toch nog altijd met trots over je vinger schoof...

Straks word ook ik 21... En vandaag, vandaag zit ik hier met jouw perlefientje rond mijn vinger... En elke keer dat ik dat ringetje over mijn vinger schuif, voelt het aan alsof je mij omhelst... En ik laat je nooit... nooit... nooit... meer los...

Ik zie je graag...

Tijd voor een filmpje!

Voor zij die geïnteresseerd zijn in een filmpje over David Angel Suarez Ortiz, de Boliviër die tijdelijk op bezoek is in ons Belgenlandje... zie deze link!

http://www.tvoost.be/nl/nieuws/zoek?src=david+pleegzoon


Veel kijkplezier!

Mocht je mij vergeten...

Mocht je me vergeten
wil ik dat
je één ding weet:

Als ik kijk naar de kristalmaan,
de rode tak van trage herfst
bij mijn raam,
als ik, bij het vuur gezeten,
de ongrijpbare as neem
of rimpelig lijf van brandhout,
weet je,dat alles mij tot jou voert,
alsof alles wat bestaat,
geuren, licht, metalen,
scheepjes zijn die varen
naar jouw eilanden
die me verwachten.

Welnu dan,
als beetje bij beetje
jouw liefde voor mij minder wordt,
zal beetje bij beetje
mijn liefde voor jou minder worden.

Als je me plotseling vergeet,
zoek me niet,
want ik zal je reeds vergeten zijn.

Als je de wind van vlaggen
die door mijn leven waait
waanzinnig en lang vindt,
en je besluit
me aan de oever te laten
van het hart waarin ik wortel
bedenk
dat op die dag, op dat uur,
ik mijn armen op zal heffen,
dat mijn wortels naar buiten komen
om andere grond te zoeken.

Maar als je dag na dag,
uur na uur, voelt- onverzoenlijk lief -
dat je voor mij bestemd bent,
als, dag na dag, een bloem
aan je lippen ontstijgt
om mij te zoeken,
ach dan, allerliefste,
komt dat vuur weer in mij op,
in mij blust niets
of wordt vergeten,
mijn liefde voedt zich
aan jouw liefde:
zolang je leeft
zal mijn liefde
in jouw armen zijn
zonder mijn armen
te verlaten.

(PABLO NERUDA)

Achteruitkijkspiegel?

Is het die waaier van emoties die me verhindert de ogen te sluiten? Of zijn het de zorgen om ongelezen woorden? Om ongekende zinnen?

Nee, vast niet...

Waarschijnlijk zijn het gewoon de onbeantwoorde vragen... De meest bizarre dromen... De goesting in het leven waarvan de wandel nog niet helemaal is uitgetekend... En het gemis natuurlijk... De pijn om wat er niet is... Het verdriet om gebeurtenissen die nooit de kans gekregen hebben om... mja... te gebeuren...

En wat dan met de toekomst? Wat met de dag van morgen?

Zal ik die leven? Of zal die geleefd worden? En waar zal ik staan als dat alles voorvalt? Op de middenstip? Of toch aan de zijlijn?

We zullen zien... We zullen zien...

Feit is... Er is nog altijd de achteruitkijkspiegel... Er is nog altijd een spiegeltje dat mij uitzicht geeft over hoe het vroeger was... Over het het was toen "vroeger" nog gewoon vandaag was...

David!