Ik mis, jij mist, hij mist,

Wat is "missen"?

Is het krampachtig vasthouden aan een verleden? Is het drijven op de golven van je verleden? Of is het constant denken aan hoe het had kunnen zijn, zonder ook maar één seconde stil te staan bij wat er ondertussen echt is?

En als je dan "mist"... Kan je dan missen in zulk een mate dat "vandaag" verbleekt bij wat er "gisteren" was? Kan je dan missen in die mate dat "morgen" mijlen ver lijken? Is het mogelijk dat je "het nu" vergeet te leven omdat "het vroeger" nog nazindert in alles... In je gewoontes, in je woorden, ja, zelfs in je ergernissen...

En sta je dan alleen? Of zijn er nog mensen die "missen"? Zijn er nog zielen die even onzichtbaar missen als jijzelf? Zijn er dan nog gedachten die alsmaar afdwalen naar wat was? Zijn er dan nog tranen die moeten gedroogd worden? Misschien wel ja... Waarschijnlijk wel... Hoogstwaarschijnlijk wel...

Kan "gemis" zo aanwezig zijn dat het bijna ondraaglijk wordt?